Connective Rope Bondage deel 2

Naar aanleiding van mijn vorige post hierover kreeg ik het verzoek om ook wat meer over mijn eigen ervaring te vertellen. Dus dat doe ik bij deze.

Nadat we de demo gehad hadden hebben we een paar basis dingen geleerd. Namelijk de 1 column tie en fricties. En dat was het. Beide kende ik al, dus was het alleen even opfrissen. Ik kon mijn lerareskwaliteiten uiteraard weer niet thuis laten, dus af en toe hielp ik ook mijn buren even :).
Tijdens dit soort momenten heb ik soms altijd het idee dat ik meer aan het wachten ben dan echt iets nieuws aan het leren ben. Ik pak dingen snel op (ook met andere dingen dan touwtjes) en na 2 keer oefenen weet ik het wel. Daarom was het wel fijn dat er in deze workshop inet heel veel aandacht werd bestee aan de technische kant.

Nadat we de basis kennis hadden gekregen, kregen we de tien minuten voor de pauze de tijd om vrij te knopen. Met in het achterhoofd dat het dus om de connectie gaat tussen de knoper en de geknoopte en niet de technniek van het knopen op zich.
Zoals ook in de video te zien was zit je beide op de grond. Zelf vond ik het erg fijn om achter mn kleintje te gaan zitten en op die manier de sessie te beginnen. Hij kon op die manier tegen mij aanleunen en ik kon hem een soort van geruststellen door mijn handen over zijn lichaam te laten gaan.
Op zich ging het bij mij al meteen best wel goed. Wel was ik mij best wel bewst dat er nog 9 andere koppels aan het knopen waren. Ik lette niet op hen hoe zij bezig waren, maar voelde wel dat zij die mogelijkheid bij mij wel hadden. HIerdoor kwam mijn prestatiedrang wel een beetje naar boven.

Na de pauze hebben we kort een rondje gemaakt met hoe iedereen het had ervaren. Wat bleek was dat toch best veel mensen het moeilijk vonden om de techniek een beetje te laten liggen en zich toch vooral daarop aan het concentreren waren.
Hierna kregn we  nog een keer de tijd om te gaan knopen, maar met een ‘handicap’. Een blinddoek, niet voor de bunny, maar voor de knoper. Nu werd je dus wel gedwongen om het meer op gevoel te doen ipv echt de juiste technieken te kunnen toepassen.
Voor mij werkte het echt heel erg goed. Ik had nu veel minder het idee dat de andere op mij aan het letten waren (die waren immers ook geblinddoekt). Nu kon ik echt mn gang gaan. De connectie tussen mij en mn kleintje werd deze keer ook veel sterker dan de eerste keer. We konden beide veel meer opgaan in wat we aan het doen waren. Was echt heel fijn om zo met elkaar bezig te zijn. Ik was degene die ‘in control’ was en die controle kreeg ik aangeboden van mijn kleintje.

Dit is wel iets wat je beide wilt doen. Als je op deze manier iemand wilt knopen die er alleen op uit is om los te komen, gaat het niet werken. De bunny moet wel geknoopt willen worden.

Zoals ik al eerder noemde zit je beide op de grond hierbij. De eerste keer zat ik op mijn knieën. Later begon ik op mn billen. Mede door mijn fibromyalgie is dit wel een manier van knopen die voor mij heel zwaar is. Op mn knieën beginnen heeft wel mijn voorkeur omdat je dat gewoonweg veel meer bewegingsvrijheid hebt. Dan kan je makkelijker je bunny de juiste kanten opsturen en kan je zelf veel beter overal bij. De keren dat ik dus zittend begon eindigde ik eigenlijk ook altijd toch nog op mn knieën.
Helaas, heb ik dus niet alle knoopmomenten mee kunnen doen, maar in die laatste paar keer dus wel ook weer naar de anderen kunnen kijken, wat ook erg leuk en leerzaam was.